Eindelijk weer contact via email mogelijk
Blijf op de hoogte en volg Marion
20 November 2007 | Verenigde Staten, Los Angeles
Hoi allemaal,
Allereerst bedankt voor jullie berichtjes. Het is leuk om jullie reacties te lezen. Inmiddels is er al weer een heleboel gebeurd. Voordat we uit Merida (stad in het Andesgebergte) vertrokken ben ik nog gaan paragliden. Dat was heel leuk om mee te maken. Je voelt je als een vogel in de lucht. Jammer genoeg lukt het vanaf de computer waar ik nu achter zit niet om foto´s daarvan op deze website te zetten. Vanuit de Andes zijn we richting de Llanos getrokken. Dit is een heel uitgestrekt vlak gebied waar heel veel vogels te spotten zijn. Na een tussenstop van 1 overnachting in een soort motel zijn we naar een dorpje gereden waar we 2 nachten in lemen hutjes hebben geslapen. Overdag zijn we met bootjes de rivier opgevaren en hebben op piranhuas gevist. Dat klinkt misschien heel gevaarlijk maar wanneer je een beetje op let is het dat niet. In dit gebied leven ook veel kaaimannen. Die laten zich voornamelijk ´s-avonds zien dus daarom zijn we met jeeps tegen zonsondergang weer op pad gegaan met gidsen om kaaimannen te vangen. De buit was mager: een jonge kaaiman, dus die werd weer teruggezet.
Vanuit de Llanons ging de reis verder naar Ciudad Bolivar. Van hieruit hebben we een excursie gedaan naar Angel Falls, de hoogste waterval van de wereld (943 mt). Je kan hier alleen komen met een vliegtuigje en vervolgens een boot met buitenboordmotor.
We zijn met een Cessna vliegtuigje (waar 5 personen + piloot in kunnen) naar Canaima National Park gevlogen. Dat duurde 1 uur en 1 kwartier. Het is een schitterend gebied met hele mooie grote watervallen waar je ook achterdoor kan lopen, wat we natuurlijk ook gedaan hebben. De volgende dag zijn we met twee open bootjes met buitenboordmotor richting Angel Falls gevaren. Dit moest tegen de stroom in en op sommige plaatsen stond het water erg laag. Een van de gidsen moest voor op de boot zitten om te kijken hoe de boot moest varen. Geregeld raakten de bladen van de schroef de rotsige bodem. Ook moesten we nog een keer uit de boot omdat er een stroomversnelling was die te gevaarlijk was om in de boot te blijven zitten. Onderweg hebben we een stop gehouden bij een mooie waterval waar je kan zwemmen en je een douche kan nemen onder de waterval. Op een drooggevallen strandje hebben we geluncht. Na ong. 4,5 uur kwamen we aan bij onze overnachtingsplaats aan de rivier,een soort open schuur die vol hing met hangmatten.
Het water is zo schoon dat onze gidsen de kippen erin schoonmaakten die wij ´s avonds op ons bord zouden krijgen.
We zijn meteen een wandeling gaan maken naar Angel Falls omdat de waterval goed zichtbaar was en het weer snel kan veranderen. Hiervoor moesten we eerst met de boot naar de overkant van de rivier.
Het werd een wandeling van 1 uur heen door een junglebos. Opeens werden we belaagd door een zwerm ´sticky bees´ die het blijkbaar niet leuk vonden dat wij hun rust verstoorden. Het shirt van een jongen van de groep zat helemaal onder en ze vonden onze haren ook wel een fijn plekje denk ik. Gelukkig viel het achteraf allemaal mee. Het was mooi om de waterval van zo dichtbij te zien. Op de terugweg moesten we voor het laatste stukje door het bos onze zaklampen gebruiken. Het wordt nl. om half 7 al donker.
Het slapen in de hangmatten viel niet tegen. Wanneer je eenmaal je draai gevonden hebt, ligt het best lekker.
´s-Nachts begon het flink te onweren en te regenen. Het water in de rivier was wel 2 meter gestegen. Hierdoor en doordat we stroomafwaarts gingen duurde de boottocht terug maar iets van 2,5 uur.
´s Middags zijn we weer teruggevlogen naar Ciudad Bolivar. Dit keer met een iets groter vliegtuig waar 20 personen in
kunnen.
Vanuit Ciudad Bolivar ging de reis verder naar onze volgende overnachtingsplaats: een ranch die uiteindelijk vrij luxe bleek te zijn. Onderweg hebben we nog een boottocht op de Orinoco rivier gemaakt langs de dorpjes van de daar gevestigde Indianen-stam. Deze Indianen halen hun levensbehoeften uit de Warai-boom. Een soort palmboom. Een jongen van de stam heeft ons meegenomen een stukje de jungle in om de bomen te laten zien en wat zij met de vruchten, de bladen en de stam allemaal doen. We waren van tevoren gewaarschuwd dat het erg modderig zou worden en dit was niets teveel gezegd: We zakten tot onze enkels in de modder. Het stikte er van de muggen en ze vonden mijn bloed erg lekker, gevolg: een heleboel grote dikke rooie muggenbulten.
Vandaag zitten we in Caripe. Een klein plaatsje met dus eindelijk gelegenheid tot internetten. We zijn naar een grot geweest die 12 km. lang is en waar ´vetvogels´ wonen. Het geluid wat ze maken lijkt op dat van de zwarte kraaien uit de film ´Black Birds, van Alfred Hitchcock.Zij vliegen alleen tegen de avond uit de grot dus dat gaan we straks ook nog bekijken. Morgen rijden we naar Santa Fé. Een plaats aan de kust. Over 2 dagen nemen we dan afscheid van de groep.
Met ons 5-en blijven we dus nog 5 dagen langer. We hebben besloten om toch maar niet naar Los Rocques te gaan. Het blijkt erg toeristisch en erg duur te zijn. We gaan eerst in ieder geval vanuit Santa Fé naar Puerto la Cruz en kijken dan wel wat we gaan doen. We hebben in ieder geval al wel een vlucht gereserveerd van Barcelona (vlakbij Puerto la Cruz) naar Caracas voor vrijdag 2 november.
We zitten dan ook weer in een gebied waar internetten geen probleem zal zijn dus jullie horen vast nog wel van mij.
groetjes en tot horens.
Allereerst bedankt voor jullie berichtjes. Het is leuk om jullie reacties te lezen. Inmiddels is er al weer een heleboel gebeurd. Voordat we uit Merida (stad in het Andesgebergte) vertrokken ben ik nog gaan paragliden. Dat was heel leuk om mee te maken. Je voelt je als een vogel in de lucht. Jammer genoeg lukt het vanaf de computer waar ik nu achter zit niet om foto´s daarvan op deze website te zetten. Vanuit de Andes zijn we richting de Llanos getrokken. Dit is een heel uitgestrekt vlak gebied waar heel veel vogels te spotten zijn. Na een tussenstop van 1 overnachting in een soort motel zijn we naar een dorpje gereden waar we 2 nachten in lemen hutjes hebben geslapen. Overdag zijn we met bootjes de rivier opgevaren en hebben op piranhuas gevist. Dat klinkt misschien heel gevaarlijk maar wanneer je een beetje op let is het dat niet. In dit gebied leven ook veel kaaimannen. Die laten zich voornamelijk ´s-avonds zien dus daarom zijn we met jeeps tegen zonsondergang weer op pad gegaan met gidsen om kaaimannen te vangen. De buit was mager: een jonge kaaiman, dus die werd weer teruggezet.
Vanuit de Llanons ging de reis verder naar Ciudad Bolivar. Van hieruit hebben we een excursie gedaan naar Angel Falls, de hoogste waterval van de wereld (943 mt). Je kan hier alleen komen met een vliegtuigje en vervolgens een boot met buitenboordmotor.
We zijn met een Cessna vliegtuigje (waar 5 personen + piloot in kunnen) naar Canaima National Park gevlogen. Dat duurde 1 uur en 1 kwartier. Het is een schitterend gebied met hele mooie grote watervallen waar je ook achterdoor kan lopen, wat we natuurlijk ook gedaan hebben. De volgende dag zijn we met twee open bootjes met buitenboordmotor richting Angel Falls gevaren. Dit moest tegen de stroom in en op sommige plaatsen stond het water erg laag. Een van de gidsen moest voor op de boot zitten om te kijken hoe de boot moest varen. Geregeld raakten de bladen van de schroef de rotsige bodem. Ook moesten we nog een keer uit de boot omdat er een stroomversnelling was die te gevaarlijk was om in de boot te blijven zitten. Onderweg hebben we een stop gehouden bij een mooie waterval waar je kan zwemmen en je een douche kan nemen onder de waterval. Op een drooggevallen strandje hebben we geluncht. Na ong. 4,5 uur kwamen we aan bij onze overnachtingsplaats aan de rivier,een soort open schuur die vol hing met hangmatten.
Het water is zo schoon dat onze gidsen de kippen erin schoonmaakten die wij ´s avonds op ons bord zouden krijgen.
We zijn meteen een wandeling gaan maken naar Angel Falls omdat de waterval goed zichtbaar was en het weer snel kan veranderen. Hiervoor moesten we eerst met de boot naar de overkant van de rivier.
Het werd een wandeling van 1 uur heen door een junglebos. Opeens werden we belaagd door een zwerm ´sticky bees´ die het blijkbaar niet leuk vonden dat wij hun rust verstoorden. Het shirt van een jongen van de groep zat helemaal onder en ze vonden onze haren ook wel een fijn plekje denk ik. Gelukkig viel het achteraf allemaal mee. Het was mooi om de waterval van zo dichtbij te zien. Op de terugweg moesten we voor het laatste stukje door het bos onze zaklampen gebruiken. Het wordt nl. om half 7 al donker.
Het slapen in de hangmatten viel niet tegen. Wanneer je eenmaal je draai gevonden hebt, ligt het best lekker.
´s-Nachts begon het flink te onweren en te regenen. Het water in de rivier was wel 2 meter gestegen. Hierdoor en doordat we stroomafwaarts gingen duurde de boottocht terug maar iets van 2,5 uur.
´s Middags zijn we weer teruggevlogen naar Ciudad Bolivar. Dit keer met een iets groter vliegtuig waar 20 personen in
kunnen.
Vanuit Ciudad Bolivar ging de reis verder naar onze volgende overnachtingsplaats: een ranch die uiteindelijk vrij luxe bleek te zijn. Onderweg hebben we nog een boottocht op de Orinoco rivier gemaakt langs de dorpjes van de daar gevestigde Indianen-stam. Deze Indianen halen hun levensbehoeften uit de Warai-boom. Een soort palmboom. Een jongen van de stam heeft ons meegenomen een stukje de jungle in om de bomen te laten zien en wat zij met de vruchten, de bladen en de stam allemaal doen. We waren van tevoren gewaarschuwd dat het erg modderig zou worden en dit was niets teveel gezegd: We zakten tot onze enkels in de modder. Het stikte er van de muggen en ze vonden mijn bloed erg lekker, gevolg: een heleboel grote dikke rooie muggenbulten.
Vandaag zitten we in Caripe. Een klein plaatsje met dus eindelijk gelegenheid tot internetten. We zijn naar een grot geweest die 12 km. lang is en waar ´vetvogels´ wonen. Het geluid wat ze maken lijkt op dat van de zwarte kraaien uit de film ´Black Birds, van Alfred Hitchcock.Zij vliegen alleen tegen de avond uit de grot dus dat gaan we straks ook nog bekijken. Morgen rijden we naar Santa Fé. Een plaats aan de kust. Over 2 dagen nemen we dan afscheid van de groep.
Met ons 5-en blijven we dus nog 5 dagen langer. We hebben besloten om toch maar niet naar Los Rocques te gaan. Het blijkt erg toeristisch en erg duur te zijn. We gaan eerst in ieder geval vanuit Santa Fé naar Puerto la Cruz en kijken dan wel wat we gaan doen. We hebben in ieder geval al wel een vlucht gereserveerd van Barcelona (vlakbij Puerto la Cruz) naar Caracas voor vrijdag 2 november.
We zitten dan ook weer in een gebied waar internetten geen probleem zal zijn dus jullie horen vast nog wel van mij.
groetjes en tot horens.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
