Venezuela, jungletocht en Andestrek

Zoals jullie al in het berichtje van Milou hebben kunnen lezen ben ik veilig op het vliegveld van Caracas geland. We hebben een leuke groep. De jongst is 21 de oudste 61 dus heel gevarieerd. De eerste nacht sliepen we in een plaatsje een aantal kilometers buiten Caracas, aan het strand. Het leven is hier heel relaxed en overal hoor je de Zuid Amerikaanse muziek. De volgende dag zijn we naar het centrum van Caracas geweest naar het Place de Simon Bolivar, het geboortehuis van Simon Bolivar en een nationaal monument. Simon Bolivar is de oprichter van Venezuela en ieder plaatsje heeft wel een Place Simon Bolivar in het centrum. Onze reisleidster heet Lia. Ze is een Schiedamse die al 14 jaar in Venezuela woont. Een leuke tante, een echte kwebbelkous. Omdat het zondag is en er weinig drukte in Caracas is valt zo´n groepje toeristen natuurlijk extra op en is een doelwit voor ´overvallers´ heeft ze begeleiding van een politie-agent gevraagd. Caracas is niet echt bijzonder en na de lunch zijn we richting onze volgende overnachtingsplaats Maracay gegaan. Onderweg nog even gestopt bij een supergrote supermarkt. Je kan echt merken dat de mensen het hier allemaal op hun gemakkie doen... het duurde wel heel lang bij de kassa en wij, als buitenlanders, moesten zelfs ons paspoort laten zien. We hebben in een Posada (klein hotelletje) heel mooi gelegen buiten het plaatsje overnacht. De eigenaar was een Nederlander. De volgende dag staat een jungletocht in het nevelwoud in Henri Pittier Nationaal Park op het programma. De regentijd is nog niet helemaal voorbij en normaal gesproken regent het deze tijd heel even vroeg in de middag maar we hebben pech, we zijn nog maar net onderweg of het begint al te regelen. Onze gids voor deze wandeling
snijdt voor iedereen een groot blad van een bananenboom wat wel even helpt. Als we later een stroompje tegenkomen wat we over moeten steken houden we het ook niet droog aan onze voeten en laten we ons niet meer hinderen door de regen die een beetje lauw is, dus net één grote douche. De meegenomen lunch eten we in een schuurtje van een rietsuikerverwerkings bedrijfje. We moeten nog een paar keer riviertjes oversteken waar ondertussen door de regen geen ´stapstenen´ meer te zien zijn, dus dan maar gewoon er doorheen lopen. Aan het einde van de middag rijden we naar Choroni een vissersplaatsje aan de kust met een mooi Bounty strandje. De volgende dag vertrekken we met vissersbootjes naar een dorpje iets verder aan de kust. Bij dit dorpje ligt een cacao plantage waar we doorheen lopen naar een dorpje een uur verderop waar de cacao verwerkt wordt. ´s Middags hebben we in de Caribische Zee gezwommen. Het water is lauwwarm. Daarna weer met de vissersbootjes terug. Vijf minuten voordat we terug zijn valt het ineens weer met bakken uit de hemel. Weer een gratis douche.

Vanavond gaan we met de nachtbus naar Merida in het Andesgebergte. We zitten nog maar net in de bus of we horen een klap. Er blijkt een steen tegen de ruit gegooid te zijn, er zit een gat in. Het wordt provisorisch dicht gemaakt met karton en tape. Als we ´s nachts een stop hebben blijken er 7 bussen kapotte ruiten te hebben. Het blijkt een ´truc´te zijn van overvallers om paniek te zaaien, de bus te laten stoppen om vervolgens binnen te komen om ´de buit binnen te kunnen halen´.
De volgende morgen zijn we om 9 uur in Merida waar we weer in een leuke Posada met 2 open patio´s overnachten.
Inmiddels donderdag 11 oktober. We vertrekken vandaag voor een 3-daagse Andes-trek. Wat bagage apart verpakken wat mee kan op de ezeltjes voor de 2 overnachtingen en zelf een dagrugzak voor wat we onderweg nodig hebben. We hebben eerst een rit met de jeep naar een dorpje op 2600 meter hoogte. Het is een spectaculaire rit. Soms zo steil omhoog dat het net lijkt of je in de Python van de Efteling omhooggetakeld wordt. Mooi uitzicht, diepe afgronden, smalle weggetjes maar onze chauffeur rijdt prima. Het laatste stukje naar onze overnachtingsplaats in Los Nevados moeten we lopend afleggen.
De volgende ochtend begint dag echt de bergwandeling van zo´n 7,5 uur. Jammer genoeg regent het en is het erg nevelig.
Toch is er veel te zien. Mooi planten en bloemen, watervallen en bergen.
Er gaan pakezels mee en voor iedereen een ezel zodra je niet meer wilt lopen.
Het laatste stukje moet iedereen op de ezel omdat dit erg steil en rotsig is. Boven aangekomen gaat het weer zo´n 2,5 uur omlaag. We slapen in een oude afgebrande schuur waar provisorisch een golfplaten dak opgemaakt is. Het eten wordt op een houtvuurtje gekookt. Er zijn 2 slaapzalen met stapelbedden die wel heeeeeel hard zijn.
De volgende dag weer vroeg op pad. We krijgen nu een afdaling van 4,5 uur. Net zoals op de heenweg is het ook hier voornamelijk over en tussen stenen (bedding van kleine riviertjes) en door heel dichtbegroeid bos. Om een uur of 12 zijn we beneden en worden we opgewacht door jeeps die ons weer naar onze Posada brengen. Gelukkig kunnen we onze baggerkleren bij een hotel brengen waar het vandaag nog gewassen wordt.