Met de kinderen naar de Public English School
Blijf op de hoogte en volg Marion
16 Oktober 2008 | Verenigde Staten, Los Angeles
Hier nog wat nieuws uit Nepal.
Toen ik van de trekking terugkwam was er nog een vrijwilligster gearriveerd. Ze heet Catarina en komt uit Duitsland en blijft 3 weken.
Samen zijn we gisteren met de kinderen naar hun school (de Public English School) gegaan. Niet alle kinderen gingen mee want je mag alleen maar op school komen wanneer je het schooluniform aanhebt. Van 1 kind was het schooluniform niet kompleet en van een ander was het uniform vies en moest gewassen worden.
Het is een klein stukje lopen naar de plaats waar de schoolbus stopt en dan ik het 10 minuutjes met de bus naar school.
We werden hartelijk ontvangen door de directeur en moesten met hem mee naar zijn kantoor om kennis te maken.
Vanwege Tihar (Diwali) festival (dit is het festival van het licht) was er op school een speciaal programma: een debat competitie. Hij vroeg ons om om half 12 terug te komen omdat alles nog klaargezet moest worden. Toen we terugkwamen waren op de speelplaats banken neergezet voor de leerlingen. Daarvoor drie tafels met een stoel voor de jury. Aan de zijkanten twee banken voor de 10 leerlingen die zich voor de competitie hadden opgegeven (er waren 2 leerlingen van Hopeful Home)en daar tegenover stonden vier stoelen met dikke kussens voor de directeur, de inspecteur en voor ons!!
Het was niet zozeer een debat maar iedere kandidaat moest over een bepaald onderwerp zijn mening geven en had daarvoor ong. 10 min.
De directeur opende de competie met een toespraak, verwelkomde in het bijzonder de buitenlandse gasten en vroeg Catarina ook wat te zeggen. (Ik dacht gelukkig hoef ik niet)
Ik verstond er natuurlijk niets van maar af en toe hoorde ik wel bekende namen zoals Mahatma Gandhi, Martin Luther King, Barack Obama, Shakespeare, Hamlet. De leerlingen reageerden soms met hard lachen en handgeklap; leuk om te zien. Jammer dat bij de 8e kandidaat de stroom uitviel zodat nummer 8, 9 em 10 het zonder microfoon moesten doen.
Nadat iedereen zijn/haar woordje had gedaan was de beslissing aan de jury.
Het commentaar van de jury werd in een officieel verslag samengevat en ondertekend door de directeur, de principal. Onze handtekening moest er ook onder! De directeur hield weer een lange toespraak en toen werd ik gevraagd een woordje te richten aan het publiek :o( en kon natuurlijk niet weigeren. Nadat daarna ook de principal een lange toespraak hield (waarvoor de kinderen geen interesse hadden) was er pauze.
Na de pauze zou er zang en dans zijn maar zonder stroom geen muziek, dus zijn we maar teruggegaan naar Hopeful Home. De kinderen hebben uiteindelijk moeten wachten tot ong. half 4! Toen was er weer stroom en ging de muziek/dansvoorstelling gewoon door. Pas tegen 6 uur waren ze weer terug in Hopeful Home.
Morgen ga ik met 25 kinderen naar de bioscoop. Voor de jongere kinderen die niet meegaan koop ik een DVD zodat ze ook iets te zien hebben. De Nepali/Hindi films zijn voor ons Westerlingen grappig om te zien.
Daarover de volgende keer meer.
groetjes en fijn weekend
Marion
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley